Engewormer polder wandeltocht

Zaanse Schans - Engewormer polder - Jagersveld

Nee, nee, nee, niet de stad in op koninginnedag. Sinds Owens dood vind ik er niks meer aan. Liever de stad uit voor een pittige wandeling. Hans, Ronald, Job en ik rijden naar Zaandam en praten onderweg over de Brandpuntuitzending van gisteren over Owen. Indrukwekkend en heel mooi gemaakt. Het moet nog een beetje inzinken. We parkeren in een stil non-descript achterafstraatje. Het is werkelijk fantastisch weer. De eerste warme dag in april. Jassen uit. Een warm briesje. Wind? Nee, eindelijk geen wind. De route loopt langs de Zaan naar het noorden. We ronden de Poel, maar van de Zaan zien we niet zoveel. Wel een heel pittoresk pad met oude, maar goed verzorgde Zaanse huizen. Volgens mij kost het niet niks om hier te wonen. We slaan af en lopen nu door een industriegebiedje naar de Zaan. Ja, daar ligt/stroomt/gaat hij/zij. Zoiets. Ronald heeft behoefte aan koffie, dus we strijken even neer bij het bezoekerscentrum Vrede in de Zaanse Schans. Veel toeristen. Chinese en Russische en ook nog een verdwaalde Duitser. Bijna krijgen we vier koffie en een oranje taartje voor haast niks, want de serveerster vergist zich een tientje. Eerlijk als wij zijn, maken we het in orde. Nu toch echt even doorstappen en de Enge Wormer ronden. De wereld is vergeven van de vogels. Een klere herrie. Een scholekster bindt samen met een grutto de strijd aan tegen een reiger. Die kiest het hazenpad en strijkt verongelijkt neer in de dichtstbijzijnde sloot. Minkukel. Hij is tien keer zo groot! Maar ja, het leven is niet logisch. We ploffen in het gras. Boterhammen- en verrekijkertijd. In de verte ook nog wat lusteloze paarden. Te warm zeker. Plotseling vliegt onder luid gekrakeel een zwerm kauwen op, gevolgd door een paar eenden. Vals alarm. Enigszins verlegen strijken ze weer neer. Even verderop stoppen we alweer om een windmolen te doorgronden. Is een Amerikaanse uitvinding, wordt me verteld. Ingenieus. Ik ga er maar van uit dat het een geëmigreerde Hollander is geweest. Die uitvinder. Hollanders zijn goed in windmolens.

Amerikaanse windmotor "Herkules" bij Engewormer

We kunnen er echt niks aan doen: op de Zuiderweg worden we als een magneet naar het terras van café ’t Heerenhuis getrokken waar we onszelf trakteren op een heerlijk biertje. Mijn tenen doen pijn en ik trek mijn schoenen uit. Ah, heerlijk. Ik had mijn slippers mee moeten nemen. Enfin, we moeten nog een endje en belanden in het Jagersveld. We steken de route niet af, wat zou kunnen, maar ronden stoer ook nog de plas. Het is mooi hier. Een beetje parkachtig, dat wel. Na bijna 16 km belanden we weer bij de auto. Dit straatje is zo stil en achteraf, dat een kat languit op de middenweg ligt te genieten van de zon. We manoeuvreren er voorzichtig omheen, nauwlettend gadegeslagen door een groepje buren. Ja hoor – wij steken de duim op - hij leeft nog. Ze lachen ons dankbaar toe. Naar Amsterdam noord waar mijn fiets staat. Ik rij met Job naar de pont die op vertrekken staat. Hij wacht zelfs op me. De pont, bedoel ik. Aardige jongens die pontkapiteins. Rozig steek ik thuis mijn voeten in een bakkie water. 

-Marijke

• De wandelroute op Google Maps
• Download de GPS track