Een nieuw schapenwollen zadeldekje over mijn nieuwe zadel, regenpak en een zakje Snickers mee: mij kan niks gebeuren.
Om 12 uur aan de koffie bij De Pont. Op het terras. In de zon. Jannie komt alleen een kopje koffie drinken en moet meteen weer weg. Hans, Riet, Ronald en Frans komen erbij en wij bewonderen de nieuwe camera van Hans. Waar gaan we heen? Er staat een flinke noordooster, dus naar Marken, stelt Hans voor, en dan met de wind in de rug terug. Wij kijken wat zuinig. Je zult zien dat de wind gaat draaien, voorspellen wij somber. Nou ja, we gaan die richting uit en zien verder wel. Ik neem me vast voor NIET naar Marken te gaan. Veel te ver en veel te veel wind over die kale IJsselmeerdijk. Ik speel voor zwaan kleef aan tot de dijk voorbij Durgerdam. Hier moeten we kiezen: Marken of Monnickendam? We ploffen in het gras om dit dilemma te bespreken en genieten ondertussen van het voorjaarsuitzicht. Sluit je ogen (nou ja, je moet eerst wel verder lezen) en stel je voor: groen mals gras, nog niet gemaaid en lekker hoog opgeschoten. Duw het gewas liefdevol plat.
Zo zit je in een kuiltje, lekker beschut. Uitgestrekte velden voor je met fluitenkruid (of kikkerbloem zoals Riet het noemt), koolzaad, boter- en paardebloemen. Links wat oude huizen op de dijk en een sloot voor je neus. Insecten die wriemelen en wriegelen, maar zich voornamelijk met zichzelf of hun concurrent bezighouden. En (nu komt reclame), denk daar een Snickers bij en je weet wat ik bedoel. Zo is het dus. Maar Hans wil verder fietsen en hij heeft gelijk. Op je kont in het gras zitten genieten doe je maar in je eigen tijd. Riet gaat op huis aan en wij rijden naar Holysloot. Voor een euro met het pontje naar de overkant en dan door de weilanden met 5 loopbruggetjes. De ene is wat makkelijker te nemen dan de andere. Koeien blijven onverstoorbaar liggen. Die zijn wel wat gewend. Een eend blijft ook liggen, maar die is dood. Zuiderwoude ligt er zoals altijd weer mooi bij. Na het stuk over de dijk gaat Ronald ervandoor. We treffen hem weer bij een snackbar op de rotonde in Monnickendam. Dat is niet zo'n prettige plek om lekker rustig te zitten, dus zodra hij zijn honger heeft gestild, fietsen we het stadje in en nemen plaats op een zonnig terras aan het Monnickendammergat. Uit de wind genieten van een La Chouffe, een goed gesprek en een mooi uitzicht. Niet verkeerd. Het loopt al tegen vijven. We moeten maar weer eens gaan. Voor de wind door Broek in Waterland, met een noodgang het tunneltje onder de N247 door, het 'Owen Kelly' pad onderlangs en dan zigzag racen naar Amsterdam. Ho! De tunnel onder de IJdoornlaan is afgesloten. Omrijden dus. Hans is zo thuis, de rest moet nog een eindje. Een heerlijke dag.
-Marijke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten