Langs De Vecht: Een Fietsdag Met een Randje
Op een zonnige zondagmorgen, 26 mei 2024 om precies te zijn, had Lida het lumineuze idee opgevat om de Slagveldroute langs de Vecht te fietsen. Het was een aardig clubje dat zich om elf uur verzamelde bij het NS-station Weesp: Lida, Paul, Daan, Angelika, Frans, Anne-Marie, Job, John en ikzelf. John, de nieuwkomer, had zich voor de gelegenheid een heuse Fatbike toegeëigend, een nogal imposant vehikel.
Het weer leek ons gunstig gezind, althans voor het grootste deel van de dag. De weer-app voorspelde regen tegen het einde van de dag, maar daar lieten we ons niet door ontmoedigen.
We togen zuidwaarts, langs de schilderachtige oevers van De Vecht naar Nigtevecht. Een gratis (!) pontje bracht ons naar de overkant, richting Nederhorst den Berg. Na Hinderdam werd het wat drukkender op de route; we moesten een stukje langs de N523, een weg die ons even uit onze fietsroes haalde. Op een laaggelegen veldje bij een bootverhuurbedrijf pauzeerden we voor de lunch. Boterhammen werden tevoorschijn getoverd en verorberd. Lida en Paul besloten hierna hun eigen weg terug naar Weesp te vinden, terwijl de rest van ons via het Naardermeer koers zette naar Naarden.
De weergoden sloegen toe in het Naardermeer. Een zware bui overviel ons, en zonder schuilplek in zicht, ploeterden we door tot Bussum Noord, waar een flatgebouw ons enige beschutting bood. Uitgeput maar vastberaden bereikten we Grand Café Restaurant Archibald. Daar herwonnen we onze krachten met een drankje en een hapje. De zon brak weer door en we hervatten onze tocht naar het pittoreske Naarden (Vesting).
Langs het Gooimeer bereikten we Muiderberg en maakten een korte stop bij snackbar De Loper. Uiteindelijk vonden we onze weg terug naar het NS-station Weesp, waar we afscheid namen. Anne-Marie, Job en ik besloten nog door te fietsen naar Amsterdam. Maar ook daar hadden de regengoden ons in de smiezen. In Zeeburg werden we opnieuw getrakteerd op een nat pak.
Na bijna 70km wachte mij thuis een warme douche als een baken van troost. Terwijl het warme water de kou van de dag wegspoelde, glimlachte ik bij de herinnering aan een prachtige dag, doorweekt en wel.
- Hans (m.b.v.
ChatGPT 4.0 in de stijl van Simon Carmiggelt)
Foto's Angelika en John.
Het foto album (tba)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten