zondag 13 november 2011

Brettenpad en de Ringvaart

Ik zit op het terras van De Pont in een prettig zonnetje te kijken naar de ene na de andere gelede bus. Vaak staan er wel drie of vier achter elkaar op de halte. Normaal stoppen ze op het CS, maar met de intocht van sinterklaas is alles even anders. Er zijn extra ponten ingezet en die zijn afgeladen. Job komt als eerste. Ik stel voor om naar de zandsculpturen te gaan kijken in Zandvoort. Het is de laatste dag dat ze nog te bezichtigen zijn. Vind ie een goed idee. Naast ons zit een stel met een airdale terriër. Aanleiding voor herinneringen… Ach. Even later komt Riet op haar stadsfiets. Zij gaat dus niet ver fietsen. Hé, hai! Riet meteen: ik ga vandaag niet zo ver fietsen… Hans heeft zich ziek gemeld. Wat jammer nou. Ronald komt erbij en meldt ook meteen dat ie niet ver wil fietsen. Nou ja zeg. Enfin, geen Zandvoort dus, want Mirjam komt niet opdagen en voor haar deden we het allemaal. Kaart op tafel. Brettenpad dan en via de Ringvaart terug? Goed plan. We zijn stout, want we rijden hele stukken over het voetpad. Daar staat het riet hoog en krijg je een heel ander gevoel. Bij Halfweg richting de Ringvaart. Ja, dat is even zoeken. Zo en daardoor komen we in Halfweg een heel bijzondere kerk tegen. Ik weet niet hoe zo’n dak heet, maar ik zou het gotisch noemen. Volgens mij is het geen Amsterdamse school, maar stamt het wel uit die tijd. Zoeken op Google levert het volgende op: Parochie Onze Lieve Vrouwe Geboorte uit 1929. Architect Jan Kuyt. De boel ziet er gesloten uit. Jammer, ik had het best van binnen willen zien. We zoeken verder en vinden de weg langs de Ringvaart. Even voorbij Lijnden stoppen we bij de gerestaureerde molen voor een lekker pilsje op het terras. Dat is nog maar net open en we maken ons vrolijk over een foto van de molenaarsvrouw die daar tot 1905 heeft gewoond. We kunnen gebruikmaken van dekentjes om warm te blijven. En ze hebben een lekker biertje. Eentje maar, dus we proeven allemaal een beetje. Tarwebier, gebrouwen op de Osdorperweg. Lokaler kan niet. Heerlijk. Prikkelt op de tong en heeft een heerlijke nasmaak. Het wordt, ondanks de dekentjes, koud en we gaan naar huis via Sloten, over de oude weg, linksaf het nieuwe fietspad op en rechtsaf het fietspad langs de Sneevlietweg op. Vervolgens zigzag door de stad richting CS. Riet en Ronald krijgen het heen en weer van dat gezigzag en besluiten via hoofdroutes hun bestemming te bereiken. Wij zien ze nog meermalen in de verte rijden. Volgens mij treffen Riet en Job elkaar straks op dezelfde pont naar noord, want zigzaggen is heus niet langer dan helemaal rechtdoor en dan helemaal linksaf – en je ziet nog eens wat. ;-).

Helaas, Hans moest verstek laten gaan, dus deze keer geen kaart, een onbekend aantal km (35? 40?) en geen foto’s. Maar een mooie dag was het wel.

Marijke

Geen opmerkingen: