Greenpeace Rainbow Warrior festival en De Vuursche wandeltocht

Vandaag lijdt (nou ja) onze fietsclub aan een gespleten persoonlijkheid. Een deel speelt voor wandelende tak en een deel fietst gewoon. Niet ver: naar een festival.

Ruim op tijd zit ik op het terras bij De Pont met de gedachte even een kopje koffie te drinken en dan naar het CS te gaan. Ik wil de wandelaars een hart onder de riem steken en Hans een boekje lenen. Komt Job opeens aan. Dat had ik niet verwacht. Hij kan niet mee wandelen, want hij heeft dienst. En wie komt even later ook nog aanfietsen? Mirjam. Ze is onderweg naar het Javaeiland. Daar vindt het Greenpeace Rainbow Warrior festival plaats en een kennis van haar gaat optreden. Wij mogen mee. Dat CS-plan laat ik dus varen.

Job stelt voor via de Schellingwouderbrug te rijden. Goed plan. ’t Is lekker weer. Maar ja, die omrit neemt zoveel tijd in beslag dat we te laat komen voor het optreden. Mirjam balen natuurlijk: ‘Ik moet ook niet naar anderen luisteren, ik moet gewoon zelf doen waar ik zin in heb en het is jullie schuld’ en zo verder. Maar om nou te zeggen dat ze boos is, nee. De prachtige tent staat vol stalletjes met ecologisch verantwoord voedsel, drank en kleding. Leuke dingen, maar wel aan de prijs. De nieuwe Rainbow Warrior van Greenpeace is te bezichtigen, maar dan had je wel moeten reserveren. A.s. zaterdag, 5 november van 11.00 tot 22.00 uur is het schip voor iedereen vrij te bekijken. Er zullen rijen staan! Zondag vertrekt het om 10.00 uur naar IJmuiden. We mogen het uitwuiven bij Job op het terras (geloof ik, toch?). We staan buiten nog mooie foto’s te bewonderen, maar het wordt kouder en ook een beetje nat. Op naar huis dus.

En hoe is het de wandelaars vergaan?

-Marijke

[Verslag wandelende tak]
30 oktober 2011: wandeling Baarn - Hollandsche Rading

Dit keer geen fietstocht, Angelika kwam met het voorstel van deze wandeling. In verband met een blessure aan haar schouder behoort een tocht op de tweewieler nog niet tot haar mogelijkheden.
De weersverwachting is prima. Om 12.35 uur stappen we gemoedelijk in de trein en zoeken een plekje voor ons zessen (Hans, Ronald, Cisca, Frans, Angelika en ik). Er wordt lustig op los gekletst, gegeten en gedronken. Hans is zo vriendelijk om z'n rugzak in het bagagerek te leggen, maar oeps, dan gebeurt er iets, waarschijnlijk komt z'n draagriem tegen het openstaande flesje van een lezende medereiziger aan. Resultaat is dat er wat druppels water op de man z'n broek vallen. Meneer is helemaal van de rel. Staat op, laat z'n boekje achter, mompelt nog wat en zoekt een andere plek. Kwestie van een kort lontje.
De te volbrengen afstand is ca. 13 km. Rond 13.20 uur gaan we van start. De bomen zijn prachtig, nu en dan in herfsttooi, maar een flink aantal bomen is totaal van streek door het mooie weer van de afgelopen weken en spreidt hun bladeren nog vol ten tooi. Juist omdat het nu ook weer zo mooi is, hebben we de wandelpaden niet voor onszelf. Jong en oud willen genieten van de laatste zomerse dagen. Tijd om koffie te drinken gunnen we ons niet en laten De Generaal dan ook links liggen. Vlak nadat we het Baarnse bos zijn ingelopen komen we langs een vijver, waar de honden uitgelaten het water in- en uitrennen.

Via de gesnoeide beukenlaan (waar je zomers heerlijk in de schaduw kunt wandelen) bereiken we paleis Soestdijk. Ronald merkt op dat dit hem toch wel tegenvalt; in de defiles (ja, ja, met een accent, maar dat lukt hier niet) die we op tv in al die jaren hebben voorbij zien trekken leek het allemaal veel groter. We lopen door het dennenbos en bereiken heidegebied De Stulp. Tijd om een bankje te zoeken en ons tegoed te doen aan meegebrachte versnaperingen.

Bij De Stulp zouden Charlorais-runderen moeten grazen, maar niets te zien. Beesten dachten ook: we mogen niet gevoerd worden, dan verschuilen we ons gewoon. We zijn zo ongeveer op de helft van de tocht. Willen we voor donker terugzijn en straks ook nog ergens wat willen drinken, dan moeten we flink doorstappen. Het Hutje van ome Jan lokt, maar helaas de goede man is ruim twee jaar geleden overleden en de tent is niet overgenomen. We stappen door langs het Pluismeer op naar Lage Vuursche. Daar aangekomen zien we het al, druk, druk en nog eens druk. Binnen wachtrijen om een plekje te kunnen bemachtigen. Even beraadslagen en ja, we gaan verder. Lopen nu door het Maartendijkse Bos en hier valt op dat de paden behoorlijk nat zijn.

Bijna aan het eind van de wandeling zien we precies 1 Charlorais-rund, logisch want het beest behoort tot de fokkerij waar we langskomen. Nog een klein stukje en we zijn in Hollandsche Rading. De trein rijdt net weg, maar er is een klein restaurant. Daar genieten we in de buitenlucht nog na van het zomerse weer terwijl we ons tegoed doen aan een drankje en een enkeling aan de patat. Ondertussen gaat het schemeren. Het is inmiddels 17.20 uur als we de trein nemen, nog een keer overstappen in Weesp en op weg naar huis

-Riet

• Beschrijving Vuursche wandeltocht
• Het fotoalbum
• De gewandelde route