Om halfeen staat Hans met zijn auto ongeduldig te wachten op de onderafdeling Wandelende Takken (vier personen) van de vereniging DePund. Hij rukt ons uit het clubhuis De Pont en van de koffie. We gaan wandelen!
We rijden naar De Zilk (nooooit van gehoord) en stappen daar – na betaling van 1,20 p.p. –de Amsterdamse Waterleiding Duinen in. Het vriest, het waait en het sneeuwt. Alledrie een beetje. 13 km hebben we voor de boeg.
’t Is grijs maar wondermooi en we stappen stevig door. Wat mij verbaast en enigszins verontrust, is dat andere voetstappen in de sneeuw allemaal de andere kant op gaan…
20100214 weergeven op een grotere kaart
En dan, ineens, worden we aangestaard door een vos. Wat een prachtexemplaar! Vlug maar behoedzaam schiet Hans een foto. Maar de weg is nog lang, dus we stappen door. Om even later weer stil te staan bij een waterplas vol bergeenden. En wie loopt ons achterna? De vos. Een slimme vos. Om niet te zeggen: een uiterst slimme vos. Want zodra Hans zijn rugzak afdoet, draaft Reinaert naar ons toe en wacht op een metertje afstand op de dingen die zeker gaan komen. Yes! Brood. Hij grijpt het stuk en gaat er op een holletje vandoor. Niet wetend dat er pindakaas tussen zit, haha. Hij zal zich de volgende keer wel beter bedenken.
We zien ook reeën. Veel reeën. Maar de ree is een schuchter dier en sprint ervandoor. Geen fotomoment dus.
We steken een smal en wankel bruggetje over en vervolgen onze weg. Blindelings vertrouwend op Hans’ gps. Om niet het risico te lopen straks in het donker verder te moeten, laten we een uitspanning links liggen. Nou ja, rechts.
Verderop zien we schapen. Heel veel schapen. Bijzondere schapen ook, want ze hebben lange haren die golven in de wind. Schuw zijn ze wel. Ze kijken even nieuwsgierig, bijna verbaasd naar ons op en zorgen er dan angstvallig voor uit onze buurt te blijven. Stomme schapen.
Met rode konen en gevoelige spieren laten we ons terug naar Amsterdam rijden. Marijke zegt niet veel meer, die gaapt aan een stuk door. Zeker niks gewend, haha.
In het clubhuis afpilsen met een LaChouffe. Nou ja, twee. Welverdiend na zo’n inspannende maar fijne dag.
Marijke
Meer foto's hier...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten