Hai ‘fietsers’ ;-),
Maar twee helden vandaag die zich door de slechte weersvoorspellingen niet laten tegenhouden. Zij verschijnen op tijd in het clubhuis. Maar ver gaan ze niet, die twee. Eerst even over de nieuwe weg voor Overhoeks. Een prachtig uitzicht over het IJ. Grijs, oké, maar wat voor een grijs! Adembenemend, haha. Job overweegt nu opnieuw of hij niet toch hier een huis gaat kopen.
Daarna verkennen we Tutti Frutti-dorp. Heel aardig. Net zoiets als Tuindorp Oostzaan, maar dan weidser opgezet. Een verademing dus. Aan de rand is al nieuwbouw verschenen. We zijn het erover eens dat hier kennelijk geen architect aan te pas is gekomen. Ik denk dat de vrouw van de aannemer haar fantasie heeft botgevierd. Jammer. Bovendien regent het hier ook. Op een groot braakliggend terrein met een hek eromheen, worden we afgeleid door een zwaan. Staart omhoog en vleugels gespreid. Kop omlaag in een mooie boog. Hij (jazeker een hij) jaagt een andere zwaan op die niet echt angstig lijkt, maar er wel zorgt uit de buurt te blijven. De wegloper blijkt ook een beetje dom en denkt dat ie wel door het hek kan verdwijnen. Niet dus. Zijn (of haar – denk ik) kop en hals gaan wel door de gaten van het hekwerk, maar de rest niet. Mooie gelegenheid voor de opgezette zwaan de ander eens flink toe te takelen. Die kan toch nergens meer heen. Die zit vast. Ik kan het geweld niet aanzien en ga me ermee bemoeien. Ze trekken zich niets van mij aan. De zwaan met de kop in het hek, laat zich door mij niet bevrijden. Terugduwen heeft geen enkele zin. We worden aangesproken door een meneer die ons vanuit zijn raam bezig zag en speciaal naar buiten kwam. Hij vertelt dat dit tafereel zich een paar keer per dag voordoet en dat we ze beter met rust kunnen laten. Over enige tijd zullen er jonge zwanen zijn. Nou, als dit liefde is, ben ik blij dat ik geen zwaan ben. We bedanken meneer hartelijk en laten de zwanen hun ritueel afmaken. Maar het zit me niet lekker.
We verkennen het terrein in ontwikkeling bij De Bongerd en vragen ons af hoe het er over vijftig jaar zou uitzien als je er niks aan deed. Vol bouwsels van nomaden, merkt Job realistisch op. Zit wat in.
Op naar de andere kant van noord: het museum bij het Vliegenbos. 3 euro toegang, museumjaarkaart is niet geldig. Er hangt kunst (een wisselende tentoonstelling - best mooi), er is veel informatie over de geschiedenis van noord en er hangen mooie foto’s. Boekjes, lepeltjes en andere frutsels liggen te koop. En ze vertonen een film van 20 minuten. Erg leerzaam en goed gemaakt. Hij moet alleen worden geüpdatet, want hij stamt uit 2006. We willen eigenlijk het boekje ‘Fietsen in Amsterdam Noord – van Galgenveld tot lapjesstad’ zien (en misschien kopen), maar ze kennen het niet. Tja. Achteraf blijkt dat we daarvoor niet naar dit museum hadden gemoeten, maar naar de museumwoning in Tuindorp Oostzaan. Heel wat anders! Het regent nu nog harder. Mijn nieuwe fietsoutfit houdt het uitstekend en ik kom droog thuis. Niet veel gefietst dus en jammer genoeg ook geen foto’s van de zwanen. Maar, een leuke middag.
-Marijke.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten