Naarden ~60 km

Zondag 9 augustus 2009; fietstocht naar Naarden

Het weer was niet super, maar de opkomst was groots. Joop, Marijke, Cisca, Nico, Ronald, Hans en ik. Hans had ’s morgens een route uitgezocht en met algemene stemmen gingen we aan op Naarden. Na de gebruikelijke koffieronde liepen we naar de pont en daar troffen we Job die zich bij ons gezelschap aansloot. Zo gebeurde het dat we met z’n achten door Amsterdam fietsten. Via de standaardroute naar de Wibautstraat en nadat Hans even stieken z’n Garmin bestraffend had toegesproken toch maar richting Schellingwouderbrug gereden. Niet de brug zelf op maar onderdoor rechtsaf, met aan de linkerhand het Amsterdam-Rijnkanaal. Er werd flink over en weer gekeuveld en er waren grote gaten in het peleton geslagen. Zo gebeurde het dat de tête de la course rechtsaf sloeg naar de Nesciobrug. De poursuivants Marijke en Cisca hadden dat niet in de gaten en reden door, en les soutiens de lanterne, op dat moment Job en Ronald, zaten daar weer te ver vandaan om te zien wat er gebeurde. Bovenop hadden we een geweldig uitzicht maar Marijke en Cisca waren in geen velden of wegen te bekennen; wachten, wachten, proberen te bellen en toch maar doorgefietst. Nog gekeken of we ze ergens tussen de bomen door zagen fietsen, maar nee, we zagen door de bomen het bos niet meer.

En wat gebeurde er verderop? De Garmin stuurde Hans en uiteraard ons ook, over een onbegaanbaar pad. Voor wandelaars goed te doen, maar voor fietsers…. Dit was tussen de Pampusweg en het IJmeer. Niet meteen opgeven, toch een poging wagen. Maar nee, we zijn op onze schreden teruggekeerd. En vervolgens het normale fietspad opgezocht. Onderweg een kleine stop, op speciaal verzoek van Ronald, bij de patatboer. Vervolgens door naar Naarden. Ja, nu moet het niet gekker worden, Hans volgde dus keurig de route van Garmin. We werden richting een golfclub gedirigeerd. Rechts het golfterrein en links een grote berg zand. Wat nu? Hans, niet voor een gat te vangen, liep over het terras en was hopla uit het zicht verdwenen. Na een paar minuten besloot Job toch maar eens te kijken waar Hans bleef en weer even later stond Job te wuiven dat we ook die kant op moesten. Ja, die berg had ons zand in de ogen gestrooid, want het pad liep daarna weer verder. Het was een mooie omgeving het Gooimeer en het Naarderbos.

Het eerste het beste terras dat we in Naarden tegen kwamen zat op een vrij druk punt, even doorgereden. Ronald vond nog een leuke winkel met snuisterijen voor de herinrichting van z’n woning en wat later streken we neer op een terras in het zonnetje. Stonden er glaasjes op tafel, mocht je niet eens uit drinken. Joop ging in z’n uppie Naarden aan een nader onderzoek onderwerpen. Nico gaf nog een uitleg over het vocht dat werd genuttigd. Het bier smaakte best, ja en dan moet je toch weer terug. Joop was inmiddels ook weer aangeschoven en haalde nog snel een ijsje.

Op onze stalen rossen richting Amsterdam en je raadt het al: Garmin de ondeugd. Opeens, ter hoogte van het Naardermeer, hoorde ik naast me zeggen: o jee, we hadden meer naar links moeten zitten. Maar gaandeweg lossen alle problemen op, je pakt vanzelf de route weer op. Zo nu flink op de pedalen en richting huiswaarts. Door Weesp heen, wat een lieflijke omgeving, richting Gein. En weer een poging om er een aantal te lossen. Een 4-tal nam de trap om op de brug bij het A’dam-Rijnkanaal te komen en even later via de trap er af., de 2 anderen reden via het fietspad richting Sluispad in Driemond. Gelukkig hervonden we elkaar. Joop verliet de ploeg en ging door naar de Bijlmer. Wij vervolgden de weg via het Diemerbos, weer naar de Nesciobrug. Wie weet vonden we daar Marijke en Cisca nog langs de kant van de weg. En verder door naar Amsterdam Oost, bij de eindhalte van lijn 3 splitsen de wegen zich voor de laatste keer. Ik zie al weer uit naar de volgende tocht, maar dan bij elkaar blijven hoor.

Groetjes, Riet

09082009-Naarden weergeven op een grotere kaart