Joop Zoetemelk Classic - 50km

Vandaag een variant van de Joop zoetemelk Classic fietstour gereden. Aangepast om te kunnen starten en eindigen bij het NS station Leiden Centraal.

We stappen met z’n vijven plus fietsen in de trein naar Leiden. Maar waar is Frans nou ineens gebleven? Hoe precies is een raadsel, maar hij zit in een andere trein. Met de kaartjes voor hem en Angelika op zak. O jé. Angelika schiet direct een conductrice aan. Die begrijpt het probleem en maakt er geen probleem van. Nou krijg ik niet de indruk dat ze überhaupt ergens een probleem van maakt. En ik begrijp waarom zoveel mensen zwart reizen. Er wordt eenvoudigweg niet gecontroleerd. Wonderwel komen we allemaal tegelijk in Leiden aan. Jannie zou ook nog komen, dus we wachten even. Ja, daar is ze. Op weg dan. We rijden als zwaan kleef aan achter Hans en zijn gps aan. Door mooi Leiden, langs de singel de stad uit naar het zuiden. Het oosten, het noorden en weer terug naar het westen en het zuiden. Een rondje, inderdaad. De eerste stop is al na drie kwartier bij een kinderboerderij. Varkens met jong, kippen, geiten, pony’s, pauwen, een winkeltje enzovoort. Frans en Angelika doen inkopen en ik koop wat chocola. Lekker, maar keihard. Ondanks de wind kunnen we buiten zitten. En dan? Dan begint het te regenen. Regenpakken aan en weer op weg. Iedereen gaat trouwens weg, haha. Families met kinderen op fietsen, in auto’s en lopend. Een grote uittocht. We fietsen door het groen. Na een uurtje houdt de regen op en trekt de wind nog meer aan. Tegen natuurlijk. Open veld. Verre verten. Ik zie een bordje Kaag en jeugdherinneringen spelen door mijn hoofd. Dan een bordje Spijkerboor. He? Blijkt een plas te zijn. Een ooievaar. Futen met jongen. Mooi allemaal, maar het is wel zwaar. Lunchpauze aan de kant van de weg. Als je stil staat, valt de wind wel mee. Verder dan maar weer. We leggen aan bij ‘Kom eten’ voor een drankje op het terras. Vieze thee, chocomelk met slagroom, cola, een biertje. Alles naar wens, vraagt de ober na een tijdje. Nee, roep ik. Die thee is werkelijk smerig. Goed zo, zegt hij en verdwijnt. Halfzes. In de verte zwarte wolken. En we moeten nog 6 km. Best moe en nog meer tegenwind. Dit is niet leuk meer. De wind speelt een spelletje met ons. Hij draait telkens zo dat we hem tegen hebben. Ik voer een bijna ademloos gesprek over het eventueel kopen van een lichtere fiets. En dat mijn achterrem aanloopt, helpt ook niet echt. De puf om nog verder te praten, ontbreekt en ik raak steeds meer achterop. Enfin, blik op oneindig en mijn eigen tempo volgen. Maar we zijn een team en regelmatig stoppen de anderen om op mij te wachten. Als ik dan doodmoe aankom, fietsen ze weer verder. En dan opeens staan we voor het station in Leiden. De trein staat er al en in no time zijn we thuis. Maar ook in deze trein raken we elkaar kwijt. Hans, Angelika en Jannie zie ik niet. Ik fiets binnendoor naar huis, indachtig de westenwind, de zandhopen op de Westerdoksdijk en mijn contactlenzen. Tegen acht uur thuis. Helemaal rozig van de zon en de wind. Even liggen. Dat koken komt wel – of niet.

Mors Poort - Leiden De Joop Zoetemelktocht is zeker de moeite waard. Mooi, afwisselend landschap. Een klein stukje langs een autoweg, maar die is op zondag niet druk. Maar ja, die wind. We moeten deze tocht zeker nog eens doen, maar dan de andere kant op. Als de wind slaapt of geëmigreerd is.

-Marijke

• Toon de afgelegde route
• Download de GPS track