donderdag 17 mei 2012

Wandeling in Purmerbos - 12km

17 mei 2012 - Purmerbos Hemelvaartsdag: voor ons geen dauwtrappen, we verzamelen zo rond 12.15 uur bij de parkeerplaats van Burggolf. Vandaag staat er een wandeling op het programma van ongeveer 12 km. Vanmorgen was het mooi weer, maar inmiddels is er geen stukje blauw meer te bekennen. De temperatuur is goed. We gaan met z'n achten op pad: Hans, Peter, Ans, Marijke, Mirjam, Agnes, Ronald en ik. Eerst maken we via de Westerweg een rondtrekkende beweging om het golfterrein heen. We stellen vast dat het gras van de golfbanen er altijd mooi bij ligt en dat de heuveltjes ons dermate irriteren dat er snode plannen in ons op komen. Het zou te gek zijn om 's nachts met een bulldozer over het terrein te rijden en het zogezegd te egaliseren. Wat zouden ze op hun neus kijken. We lopen o.a. via de ruiterpaden aan de rand van weilanden en het bos; overal waar het oog reikt zien we fluitekruid, boterbloemen, brandnetels en wat al niet meer. Hè, gelukkig we gaan het bos in. Het bos is enorm afwisselend, ook hier weer een overvloed aan gele en witte bloemenpracht. We verbazen ons over laten we zeggen restanten van struiken, planten en bomen. Zo kwamen we overblijfselen tegen van bereklauw en mooi gebogen houten vormen, waarvan we de oorsprong niet weten. Diverse resten van bomen waren gespleten maar het groen groeide ogenschijnlijk gewoon door. En weer een enorme verrassing: kunst in het bos. Kunst die een geheel met de natuur vormt. Op platen waren gedichten gestanst van de hand van diverse kunstenaars. Met een beetje fantasie had je het idee dat door de lichtval de letters in goud opdruk waren gezet. Zo waren er ook diverse vogelhuisjes aan bomen bevestigd en niet zo maar een huisje, maar elk weer met een eigen identiteit. Hier was het heerlijk stil. En er waren ook vreemde vogels zowel tussen het fluitekruid als tussen de bogen. Ach, iets uit de kluiten gewassen, dat wel. Onderweg in het water troffen we slechts op één plek een waterplant aan die we niet konden thuisbrengen (Grof Hoornblad?). Het lukte Mirjam een plantje te pakken en ik ben benieuwd of ze die in leven kan houden. Wat me ook is bijgebleven van deze wandeling is dat degenen die hun hond uitlieten niet liepen met zo maar een hondje, maar beesten van formaat en mogelijk ook nog met een stamboom. Wat zijn de foto's weer mooi; dat is een goede investering geweest van Hans. Wel we hebben het rondje volbracht en na afloop nog een pilsje gedronken op het terras in de zon. Wel wat fris maar okay. Het was een mooie dag.
-Riet

1 opmerking:

Anoniem zei

Haha, Appeltje in het groen... Marijke