Vandaag staat de NS Belmonte wandeling op het programma. Om 12 uur staan Angelika, Cisca, Frans en ik klaar op perron 5 voor de treinreis naar Eden-Wageningen.In Utrecht moeten we overstappen en Frans zoekt snel een kluisje op om zijn (te zware) fotoapparatuur op te bergen. Om 13.30 starten we in Ede-Wageningen met de wandeling in oostelijke richting. Het is er zonnig en warm en de jassen verdwijnen in de rugzakken We wandelen door het Sysselt gebied en komen daar o.a. een grote hazelworm tegen. Bij de A12 buigt de route naar het zuiden en na de spoorwegovergang nemen we de 1e rustpauze; tijd voor een ijsje en een boterham. Volgens de routebeschrijving moeten we verder naar het zuiden de Celtic Fields tegenkomen. Volgens een informatie bord zou er in het Celtic Field resten van dijkjes te zien moeten zijn. Maar door de sterke begroeiing zijn die niet zien. Daarna komen we in een prachtig beekdal terecht ; de oorsprong van een van de vele beekjes in dit gebied (een z.g. sprengenkop). Hier raken we wel de route merktekens kwijt maar m.b.v. de GPS is de route snel weer gevonden maar we missen hierdoor de klokbekerheuvel denk ik. Hierna brengen wij een bezoek aan het African Art Promotion. Hier is een beeldenexpositie te zien en zijn beeldhouwers aan het werk. Het wordt nu onderhand wel tijd voor een drankje maar restaurant Everwijnsgoed is nog niet open voor passanten ; Doorlopen dus naar de volgende horeca mogelijkheid: Hotel "Nol in 't bos" Daar drinken we wat en de GPS leert dat we nu 11km hebben afgelegd . Volgens de NS beschrijving is de hele wandeling 16 km dus nog 5 te gaan."Moet te doen zijn!" roepen wij overmoedig met een biertje in de hand... (de bus die hier stopt gaat niet in het weekend volgens de kelner) Verder zuidwaarts richting Rijn door prachtige bossen met veel kreupelhout waar grote zwammen op groeien. Hier zien we ook een grote slang (ringslang?) die snel wegkruipt onder een boom. Hij heeft zich helemaal opgerold maar met enige moeite lukt het me een foto te schieten waarop kop en staart nog net zichtbaar zijn. De route gaat nu naar het westen langs de Rijn en de hellingen van de Wageningse berg waar het behoorlijk klimmen en dalen is. Frans vertelt dat het begrijpelijk is dat het in '45 vrij simpel voor de Duitsers geweest moest zijn om de Geallieerden hier bij de Rijn te stoppen gezien het hoogte verschil. Na enige tijd lopen we door het Arboretum van de Landbouw Hogeschool Wageningen. In deze botanische tuin groeien o.a. meters hoge Rododendrons maar we moeten doorlopen want de lucht begint te betrekken. Op 16 km blijken we nog niet in het eindpunt te zijn aangekomen en de route gaat hier juist naar beneden richting Rijn. Omdat de laatste kilometers nogal zwaar zijn geweest en er onweer dreigt besluiten we de geplande route te verlaten en door te steken langs Hotel de Wereld naar het busstation van Wageningen. Uiteindelijk hebben we dan 18km gelopen. Met de bus terug naar Ede-Wageningen en daar de trein naar Amsterdam CS. In Utrecht nemen Cisca en ik afscheid van Angelika en Frans die uitstappen om de foto spullen op te halen uit het kluisje.
Om 21 uur ben ik thuis. Een prachtige dag en een pittige tocht.
Het lijkt mij echter beter om de tocht in Wageningen te starten i.v.m. het toch wel redelijk zware stuk langs de Rijn.
-Hans
Foto album (skydrive)
4 opmerkingen:
Maar met z'n viertjes; was de rest afgehaakt? Mooie foto's, vooral de zwammen.
Ja, en daar prachtweer en hier constante dreiging, maar later knapte het toch nog op.
Riet
Jazeker, het weer was daar prima.
Dat ziet er prachtig uit! De voorspelde regen is niet gevallen, gelukkig. Ik lag in bed met rugpijn. Zielig hè? Marijke
Ik heb de foto's ook in SkyDrive gezet als test.
Een reactie posten