Over nieuwe fietsen, huizen en eilanden

Het weer is helemaal niet zo slecht als voorspeld. Oké, de zon schijnt niet echt, maar het is lekker rustig. Weinig wind en niet koud. Op naar De Pont dus. Kom gelijk aan met Ronald. Even later komen Hans, Job en Frans er nog bij. Van een fietstocht met z’n allen komt niks. Geeft niet. Het is sowieso prettig elkaar zondags te ontmoeten. Ronald gaat naar voetballen. Frans gaat thuis aan het werk, Job ook en Hans kan nog niet ver fietsen. Maar hij heeft wel een heel stoere nieuwe fiets gekocht.

Batavus venturo extreme

Een Batavus hybride. Mat zwart. We staan er bewonderend omheen en zitten aan knopjes en zo. Super. Ik zou nou maar gauw beter worden als ik hem was. Job laat ons zien op welk appartement ze een optie hebben genomen. Fantastisch uitzicht over het IJ vanaf het terras. Nou maar hopen dat alles loopt zoals hij wil.
Enfin, iedereen ging en ik dacht: ik rij even een eindje door. Eerst bij vrienden langs, maar die waren niet thuis.

REM-eiland (Foto:Het Parool)

Dan door naar het nieuwe REM-eiland. Rare plek voor zo’n bijzonder gebouw. Ik zou het in het Noordzeekanaal hebben geplaatst. Nu ligt (of staat?) het in de binnenhaven.Via de Dantzigerkade en Minervakade zag ik een nieuwe weg naar rechts. Waar vroeger een hek stond, leidt nu een rechtstreekse weg naar de Spaarndammerdijk. Ook in dit gebied wordt alles aangeharkt. Studentenflats worden al ontmanteld voor de aanleg van de ‘nieuwe Houthavens’. Het lege veldje ligt vol bergen zand. Een familie in een rode Suzuki is op zoek naar Strand West. Ik leg uit hoe ze er moeten komen en bedenk daarna: dat gaan ze dus niet vinden. Ik rij erachteraan en kom ze weer tegen. Hier links, wijs ik. Ik zie ze voorbij de plek rijden en kom ze verderop weer tegen als ze aarzelend stilstaan. Ik rij dus maar even voorop om ze te wijzen. Als die mensen in Strand West een gezellige familiereünie hebben, mag de chauffeur eerst wel wat opvrolijken. Wat een chagrijn is dat. Maar ja, misschien zijn mannen wel zo als ze de weg kwijt zijn… Op zoek naar een parkeerplaats voor mijn fiets, komen daar opeens mijn vrienden aan, bij wie ik net had aangebeld. We zijn dolblij elkaar na drie maanden (overwinteren in Spanje) weer te zien en maken er een gezellige middag van. En nog steeds regent het niet.

-Marijke