Ik zit lekker in het zonnetje op het terras van onze pleisterplaats De Pont (mooie nieuwe letters op de gevel) en wacht op koffie en de rest van ons gezelschap. Kijk nou: Cisca is ontwaakt uit haar winterslaap en komt vrolijk grijnzend van de fiets afstappen! Nou ja, zeg; dan moet het echt wel lente zijn. Fijn. Even later verschijnt ook de rest en we overleggen waarheen we zullen fietsen. Op onze tafel staat een blauwe druif in pot. En op die blauwe druif is een bij geland. Hij doet zich te goed en is nergens bang voor. Hij lijkt wel in trance. Hans maakt met zijn mooie nieuwe camera zomaar even een close-upje… Kijk, en dan word ik dus jaloers.
Enfin, dat gaat wel over. We besluiten richting Ransdorp te fietsen, lekker binnendoor met een frisse bries (tegen natuurlijk). Hans heeft een krankzinnige route door Amsterdam noord in zijn gps gezet. Zo kom je nog eens ergens: Floradorp bijvoorbeeld. Links en rechts schieten de krokussen uit de grond. Cisca moet echt even stoppen om dat moois vast te leggen. Als we de stad uitfietsen, zien en horen we dat het inderdaad lente is. Nijvere bijen (mensen bedoel ik), druk bezig hun volkstuintjes zomerklaar te maken. Kleden worden geklopt, onkruid gewied, stoelen schoongemaakt. Sterntjes zingen hun lied, zwanen poetsen hun veren en wij rijden door een plas. We laten Ransdorp rechts liggen, Zunderdorp links, Holysloot rechts en slaan vlak voor Zuiderwoude af naar de dijk bij Uitdam. De Scheepskameel is niet meer, dus hier iets drinken zit er niet in. Op de dijk hebben we de wind in de rug. Dat is prettig fietsen! Een afzakkertje in Durgerdam, denken we, maar dat gaat mooi niet door. Terras overvol. Logisch. Mensen zitten halfbloot in hun voortuintjes of op de stoep. De zandbakken voor de kinderen staan buiten. Alles komt weer tot leven. Mensen wandelen en fietsen en iedereen doet aardig tegen elkaar. Kijk, zo hoort het.
We pilsen af bij het Sluisje op de Nieuwendammerdijk. Ook daar is het terras vol, dus we zitten binnen. Maar gezellig is het wel. Cisca wil thuis even bijkomen van haar eerste fietstocht dit jaar en ik ben ook rozig en moe. Wij laten de drie heren achter. Misschien nemen ze er nog een?
Kortom: een heerlijke dag.
Marijke
20100321 weergeven op een grotere kaart
Meer foto's hier...
1 opmerking:
De krankzinnige route door Amsterdam noord reed ik "op gevoel" en "waar de wind ons bracht"...
Een reactie posten