Amsterdam CS - Vliegenbos - Broek in Waterland - Amsterdam (cs)
Foto's met verslagje van Marijke
Waterland route 03-11-2002
Verslagje van zondag:
We zijn maar met z´n drieën vandaag. Ronald is naar voetbal, Mirjam is moe... Andere mensen weten misschien niet van onze zondagse fietstochten of willen niet mee. Jammer.
Hans heeft een uitdraai van Internet bij zich met daarop een fietstocht van 71 km. Een uitdraai zonder kaartje, met aanwijzigen als: bij de snackbar linksaf. We besluiten dat dat lastig fietsen is (telkens stoppen om naar de aanwijzingen te kijken; stel dat we fout rijden: hoe kom je dan weer op het juiste traject?) en dat het ook wat ver is. Het waait een beetje... en we zijn nog niet winterhard.
Nu hadden we ontdekt dat de lekkerste appeltaart te koop is bij het Sluisje op de Nieuwendammerdijk in Noord. Laten we daar maar eerst heengaan, dan zien we wel verder. We zijn het eens, maar we vinden wel dat we die appeltaart eerst moeten verdienen. Daarom nemen we niet de kortste weg door het Vliegenbos, maar verkennen alle paden. Een uitgebreide zigzagroute dus. Van fietsen in het Vliegenbos komt niet veel terecht. De storm van vorige week heeft tamelijk veel bomen geveld en de paden zijn nauwelijks begaanbaar. Soms kunnen we onze fietsen over zo´n boom heentillen, maar soms moeten we het bos in om eromheen te lopen. Enorme wortelkluiten steken triest omhoog. Zo´n boom doet er heel lang over om te sterven. Het verbaast me altijd weer hoe plat zo´n kluit aan de onderkant is. Alsof zo´n boom maar 50 cm diep wortelt. Maar een indrukwekkend gezicht, dat wel.
De appeltaart voldoet weer aan onze verwachtingen. Heerlijk! Foto´s van een vorige fietstocht en café het Sluisje inspireert ons om het over kunst te hebben en het gesprek komt op 'de poort' of 'de paperclip' in Noord. Een mix tussen een poort of doorgang en een halve skatebaan op een heuvel van gras. Job kent het niet en we rijden er dus even heen. Er is iets raars met die poort: Job voelt zich uitgedaagd om ertegenop te lopen en ik denk dat het leuk is om ertegenop te fietsen. Als ik halverwege weer langzaam achteruit rijd, verlies ik mijn evenwicht. En omdat het pad naar de poort toe scheef is gebouwd, kan ik niet met mijn voet bij de grond en val. Hans is er gelukkig niet op tijd bij met zijn camera... Als kunst 'communicatie van gevoel' is, is die poort absoluut kunst.
Het weer blijft prettig en we hebben de wind mee, dus we gaan nog een eindje door. We passeren Zunderdorp, zien Ransdorp in de verte waar de beroemde kerk met stompe toren te koop staat en we leren Broek in Waterland nog beter kennen: de beeldentuin waar we weer nieuwe dingen ontdekken (ook in deze tuin heeft de storm trouwens huisgehouden. Een van de beelden is omgevallen); een doodlopende weg met woonboten; die speciale kleur grijs die je volgens mij alleen maar in Broek in Waterland ziet; een biertje in het Zwaantje waar het afrekenen al te lang duurde.
Terug naar Amsterdam langs de vaart waar aan de overkant wel een kilometer lang woonboten liggen die alleen met een pontje of bootje bereikbaar zijn. We vragen ons af hoe dat gaat als je veel visite krijgt, of wanneer de vaart bevroren raakt maar nog niet beloopbaar is. Enfin, je woont er wel lekker rustig.
Volgend week fietsen we niet: dan wordt er gewandeld, gefeest en paardgereden. Door DePund-leden afzonderlijk.
-Marijke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten