Zondag 2 september 2012: wandeling Warnsborn
Eindelijk is het dan zover om 12.45 uur starten Cisca, Hans, Ronald, Frank, Angelika en ik vol goede moed. Het belooft volgens het KNMI een mooie dag te worden, laten we hopen dat dat lukt.Al vrij snel bereiken we onze koffiestop, de brasserie naast de Watermuseum in park Sonsbeek. Bij het begin van het park was een markt met allemaal streekprodukten. Frans heeft als ik me niet vergis nog een potje honing gescoord. Bij de brasserie is het erg gezellig voor de kinderen gemaakt, veel watervertier en beelden die tot de verbeelding spreken, denk hierbij vooral aan kikkers en de aan hen onlosmakelijk verbonden verhalen.
Had me voorgenomen om alleen maar koffie te nemen, maar je weet hoe het gaat: eentje bestelt er appeltaart en de rest volgt vanzelf. Ook ik liet me snel daartoe overhalen, en het moet gezegd het was lekker en bovenop lagen flinke noten.
We vervolgen onze weg door het park, horen even verderop dansmuziek, maar niet blijven hangen doorlopen is het devies. Naast de flora laat ook de fauna zich van z'n mooiste kant zien. Het totaaltraject is erg afwisselend en om me heen laat iedereen zich lovend uit over hetgeen we allemaal tegenkomen. Ontzettend veel elfenbankjes, paddenstoelen, dennenappels en eikeltjes. Het ene moment liepen we in de bossen met zigzagpaadjes en even later ruim zicht in een bos met brede lanen. Nog even gerust op het bankje dat ter herinnering aan Simon Carmiggelt, door z'n zoon geschonken, is geplaatst en als het even meezit hebben we ook nog een stukje van het Maarten van Rossempad gelopen.
We hebben naast de vele stadsparken in de wijde omgeving van Arnhem kwamen we ook langs een aantal landgoederen, o.a. Warnsborn zelf, Zijpendaal en Lichtenbeek.
Huijs Zijpendaal sprak ons wel aan. Het totaal bestaat uit minimaal 3 flinke gebouwen. Helaas is geen daarvan meer in particuliere handen. Opgekocht door de gemeenten en thans in gebruik als kantoor voor Geldersch Landschap en Geldersche Kasteelen.
En ja, een bezoek aan de Airborne begraafplaats mocht niet ontbreken. Er lagen nog veel bloemen van deelnemers aan de 66e Airborne wandeltocht, totaal 32.000 wandelaars. Hier liggen in totaal 1754 soldaten begraven.
Voordat we Hotel Wolfheze bereiken lopen we nog langs een z.g. duizendjarige den die op 28 mei 2006 zo maar schijnt te zijn omgevallen.
Hoe dan ook een indrukwekkend geheel. Op het terras worden we verrast door wat lichte spettertjes, maar niet getreurd we houden stand. Even een verfrissing en een sanitaire stop. Eenmaal binnen voor dit oponthoud ontdekken de dames scooters en zien al voor zich dat we via dit vervoermiddel naar ons einddoel worden gebracht. Maar fantaseren is gewoon leuk, helaas we gaan weer in de benen. We worden uitgezwaaid door de roodborstjes en koolmeesjes.
Hoera, we zijn in Wolfheze op naar de patat. Maar geloof het of niet: bij de patatzaak wordt gemeld dat er een wachttijd van ruim een halfuur is.
Dat riskeren we niet en een aantal van ons stelt zich tevreden met een ijsje om er zeker van te zijn dat we de trein halen.
Zo het laatste traject van de reis is aangebroken op naar de parkeergarage en snel de auto in. Zo rond 21.15 uur zijn we in Amsterdam, even de auto van Cisca uit de garage halen, maar wat nu? De garagedeur hangt halverwege. Eerst geprobeerd of ze er via de ingang uit kan, helaas. Eens kijken of ik hulp kan krijgen, eerst naar de 6e etage, helemaal donker, maar op de e heb ik meer geluk. Snel naar beneden waar Cisca wacht.
Ondertussen zijn er ook twee mannen bij de deur aangekomen. De deur wordt omhoog geduwd, de draad van de katrol wordt om de motor van het schuifsysteem gedraaid en de deur blijft hangen. Zo nu kan Cisca eruit en snel naar huis.
Al met al een enerverende lange dag.
-Riet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten