
Het stadhuis (en het station) zijn de kersen op de supermarktvanillevla.Aan het veel te kleine plein ligt het stadhuis met een groot balkon waar onze koninklijke hoogheid met groene hoed en rode jurk naar ons kan wuiven. We vragen ons oprecht af hoe dit plan door de gemeente kon worden goedgekeurd. Het moet wel een heel enthousiaste architect zijn geweest… Of de hele gemeenteraad is onder hypnose gebracht. Dat kan ook natuurlijk.
We nemen de roltrap omhoog – met de fietsen. Dat gaat niet helemaal van een leien dakje. Au! In het station, dat vanbinnen niets meer met Zaanse trapgeveltjes van doen heeft, maar wel joekelgroot is voor die drie lijntjes, delibereren we hoe we de terugtocht gaan aanvaarden. Ik loop alvast naar buiten voor een welverdiende smook. Omdat ik op de heenweg niet zo handig was met fiets op roltrap, neem ik nu de lift naar beneden. Dat gaat een stuk beter. Even later komt de rest en rijden wij met een omweg richting huis. Af en toe een spatje regen. Stelt niks voor. Als het even later toch echt lijkt te gaan regenen, trekken wij onze pakken aan onder een viaduct. Hans had al gezegd dat het dan dus niet meer zou regenen en hij heeft uiteraard gelijk. Hij zwaait af naar zijn huis en Job nodigt ons uit af te pilsen in cafĂ©-restaurant-bellevue De Europa. Heel gezellig. Nou nog een klein stukkie en dan ben ik ook thuis.
-Marijke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten