Per vleugelboot naar Velzen en van daar de "Rondje Haarlem" route gereden. Rondje Haarlem is een initiatief van het Haarlems Dagblad en Noord-Hollands Landschap.
De route is bijna 50 kilometer, en u komt langs de mooiste plekjes van Haarlem en omstreken.
De route gaat merendeel over geasfalteerde weg maar er zitten ook een paar bospaden en zandpaden in. In de winter kan u een zandpad overslaan doordat dan een weg open is die alleen in de zomer dicht is, omdat er dan vogels broeden.
Lepelaars nabij Haarlem |
Hans heeft een goed plan: om 11 uur verzamelen bij de draagvleugelboot achter het CS voor een rondje Haarlem. We zijn met z’n zessen. Hans heeft de route uiteraard weer keurig in zijn GPS gezet. Handig toch zo’n ding. Binnen 20 minuten brengt de boot ons in Velsen. Het is mooi weer, een beetje koud, maar de zon schijnt en het waait niet al te hard. We zijn in Nederland altijd zo blij met de eerste mooie dagen van het jaar. Er zijn dus veel mensen ‘naar buiten’ met de kinderen en/of de hond. Na het passeren van de rijtjeshuizen, het crematorium en de villa’s in Driehuizen, gaat het al snel ‘berg’ op. Ja, dat is even wennen. Maar berg af gaat verdomd hard. Paul geeft Hans een seintje: DAAR! Ze hebben de merkwaardige gewoonte ontwikkeld er een wedstrijdje van te maken wie het bordje, dat het einde van een dorp of stad aangeeft, als eerste kan aanraken. Paul rijdt voor en Hans zet aan om hem in te halen. Helaas. Er is iets mis met zijn ketting. De trapper krijgt geen grip, draait door en Hans verliest de controle over de fiets. De fiets maakt een salto achterover en Hans volgt. Kdeng. Ik kan hem nog net ontwijken. Direct verzamelt iedereen zich om hem heen. Ook twee onbekenden. ‘Wat voor dag is het vandaag’, ‘waar komt u vandaan’ en meer van dat soort professionele vragen. Een echte EHBO’er, denk ik. Hij voelt en klopt en kijkt Hans grondig na. Alles lijkt oké, alleen gekneusde ribben waar het stuur hem heeft geraakt. Onze onbekende vrienden blijken brandweerlieden te zijn, toevallig in de buurt vanwege een voetbalwedstrijd. [red: van voetbal vereniging BVC Bloemendaal ] Wat een geluk. De fiets is er slecht aan toe. Daar kan je niet mee verder. Wat verbogen is, wordt weliswaar rechtgezet, maar het voorwiel is naar god. Driewerf hulde en hoera voor onze nieuwe vrienden [red: Roel en ?], want ze hebben een oplossing. Hans kan het verwrongen voorwiel ruilen met een voorwiel van een fiets van hen. Alles past en wij kunnen onverwacht onze net begonnen tocht toch nog voortzetten. Wat ontzettend aardig. Paul zegt dat het door mij komt: er is een vrouw bij en dan doen mannen dat. Maar ik geloof dat het gewoon ongewoon aardige mensen zijn. We beginnen rustig aan. Even kijken hoe het gaat en bij de eerste gelegenheid stoppen we voor koffie. Heerlijk buiten op een terras, naast een konijnenhok. Het stinkt hier naar kattenpis, zegt Hans, maar dat zal de reactie wel zijn, haha. We komen weer een beetje bij, een pijnstiller werkt en we gaan verder. Rondje Haarlem is over het algemeen een mooie route (hoewel niet overal even goed aangegeven) in een prachtig afwisselend landschap. Reigers en lepelaars zijn aan het broeden. Geschrokken reeën springen in paniek het struikgewas in. Bomen lopen uit, Ronald krijgt een bloedneus en Paul koopt een gevulde koek. We worden oud. Aan het eind van de middag nemen we wat short cuts. Het wordt laat en koud en sommigen beginnen te piepen over vermoeidheid. We halen de boot van 18.00 uur. Hans en Job moeten broodnodig eerst patatten en hamburgers bestellen in de aanpalende snackbar en missen dus de boot. Ze nemen ongetwijfeld de volgende. Niet zo moe, maar best rozig om 18.45 uur thuis.
-Marijke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten