Dankzij de wekker op tijd in De Pont. Dat is best lastig, want ik heb nauwelijks geslapen. Eerst de bediening gelukkig nieuwjaar wensen. Job komt als eerste (surprise!), daarna Hans en Riet, even later schuift Ronald aan en tot slot Frans. Ronald is jarig geweest, dus we zijn vandaag goedkoop uit. Dankjewel Ronald. We praten meer over vakantieplannen dan over de route van vandaag. Een rondje Hoep dan maar? Ja, roep ik enthousiast, terwijl ik denk: o jé, met die wind! Want het is weliswaar een prachtige dag, kraakhelder en zonnig, maar de wind blaast flink. Frans gaat niet mee; hij heeft andere plannen. En bij het Waterlooplein raken we Ronald en Riet kwijt. Jemig, zo’n klein groepje en dan toch nog…! Er zit niet veel samenhang in, haha. Na wat gezoek en een telefoontje, treffen we elkaar weer bij de Berlagebrug. Riet heeft liever de wind in de rug en gaat naar huis.
Wij fietsen langs de Amstel naar Ouderkerk. Vooral de stukjes met wind half achter gaan razendsnel. Maar ja, die Amstel kronkelt, hè.
Hier en daar ligt nog ijs in de sloten en ik zie zelfs plekken waar de sneeuw nog spierwit ligt te glinsteren in de zon. We komen ook een levensgrote kerststal tegen. Het nieuwe jaar is nog niet voor iedereen begonnen. Op een paar plaatsen is de Amstel tijdelijk wel erg breed geworden. En de Voetangel is al heel lang gesloten op zondag. Erg jammer. We besluiten daarom van de Ronde Hoep een klein rondje te maken en iets te drinken in Abcoude. Job weet een nieuw fietspad langs de spoorbaan. Het bos dat hij daarbij belooft, zien we niet. Wel een kunstbos. Kunst in tweeërlei opzicht: een paar bomen die door een metalen constructie in de bepaalde richting worden gedwongen (kunnen we de natuur nou nooit eens met rust laten?), met daarnaast een paar bomen van metaal. Daar is vast over nagedacht. Maar in Abcoude wacht ons een zonnig terras waar we ons tegoed doen aan bier, appeltaart (waardering 8,5) en koffie voor mij. Hoe schoon is ons land waar je op 9 januari op een terras in de zon kunt zitten. Een beetje noodgedwongen is het wel, wat binnen is het laaiend druk met jongelui en ik moet zo nodig roken. Na een uurtje stappen we op, op naar huis via Zuid-Oost. Dit gedeelte van Zuid-Oost ziet echt onmenselijk uit. Unheimisch.
Behalve het ING-gebouw natuurlijk. Dat is prachtig. En de fietspaden zijn perfect. Door Duivendrecht langs Duivendrechtsekade terug de stad in. Ieder op zijn beurt haakt af voor de kortste weg naar huis. Het wordt koud. Om zes uur zit ik thuis aan de hete soep. Lekker rozig.
- Marijke
4 opmerkingen:
Jullie zijn vandaag zelfs _langs_ mijn huis gefietst. Had even gebeld dan had ik een bakkie koffie gezet en wat gevulde koeken gehaald.
Hoewel ik meestal op zondagmiddag een papertje doe.
Mijn buren op 28 willen verhuizen dus misschien is de woning wat voor Marijke?
Je naam werd nog wel genoemd toen we door deze laatste Amsterdamse verzetshaard reden.
Maar volgende keer beter.
Ik weet het, mijn naam werd ook genoemd bij hetvervullen van de ministerposten voor Groen Links.
Wees gerust want wij zullen Amsterdam niet overnemen en zolang we maar genoeg toverdrank hebben zal Amsterdam wel uitkijken om een inval te wagen.
Pas maar op Asterix, de slotgracht was bevroren....
Een reactie posten