Via Vliegenbos, Oranje sluizen en over het Zeeburger eiland naar 'De Pure Markt' in Park Frankendael. Een markt met ambachtelijk, biologisch en vooral lekker eten. ~20kmHet ziet er wat druilerig uit, maar het is droog en niet zo koud. Ik fiets tegen een flinke oostenwind in naar De Pont. Hans zit er al. Binnen, dit keer. Even later komen Ronald en Frans. En daar blijft het bij. Ronald stelt voor naar de nieuwe toegangspoort in het Vliegenbos te gaan kijken. Over de sluisjes, de Meeuwenlaan af en ja hoor, daar staat het. Wat een misser. Wat een tegenvaller. Wat een blunder ook. We hadden iets imposants verwacht, maar het is een hekkie dat teveel naar achteren staat, nergens op aansluit, met niets ook maar enig verband heeft, zomaar in het niets staat, met een industriĆ«le H-balk erbovenop gemonteerd met glimmende bouten en moeren van de Gamma of Praxis. Hoe durven ze! Niks ‘zand erover’, zoals Hooft van Het Parool zou zeggen, maar ontslaan die gasten! We rijden teleurgesteld door het Vliegenbos naar de Nieuwendammerdijk. De Oranjesluizen over om het Zeeburgereiland te verkennen. Dat dit ooit nog wat zal worden, is nu moeilijk te geloven. Maar de graffiti is prachtig. We komen langs de studentenwoningen waar vroeger een asielzoekerscentrum zat. Een mannetje in uniform stuurt ons wanhopig weg: dit is een parkeerterrein en hier mag je niet fietsen. Where do you want to go? Centre? Nee meneer, wij rijden zomaar wat rond. We vinden de ingang naar die studentenwoningen en rijden daar dus zomaar wat rond. Ziet er leuk uit. Volgende stop (zonder GPS, jaja) is park Frankendael. Kijk, daar staat een poort die mag blijven. We parkeren de fietsen en lopen het park in. Getooid in herfstkleuren, prachtig. We gaan de Pure Markt bezoeken.
Buitenhuis Frankendael bezocht.
Om elkaar niet in de weg te zitten, spreken we af elkaar over drie kwartier weer te treffen voor ‘het huis’. In de verte staan de stalletjes. Stalletjes met heerlijke, eerlijke etenswaar, mooie handgemaakte kleding en andere maatschappelijk verantwoorde spullen. Ik laat me niet verleiden, maar moeilijk is het wel. Hans komt met worst in de rugzak terug, evenals Frans. Nu eerst maar wat drinken. Dan doen we op het terras aan de achterkant van het huis. Opeens klinkt een felle gil. Een mevrouw springt op en rent weg. Iedereen kijkt. Wat is dat? Een rat scharrelt langs de muur. Ach god. Enfin, wij zijn niet bang en drinken onze drankjes op, hebben een hoop gedoe bij het afrekenen en bezoeken daarna de tentoonstelling in het huis. Ik ben niet onder de indruk van de kunst. Ook niet van het huis (Merkelbach) trouwens, maar de oude paardenstal vind ik prachtig. ’t Is al weer laat en we gaan huiswaarts. Een korte tocht weliswaar, maar in prachtig herfstweer en in prettig gezelschap. Wat wil een mens nog meer?
- Marijke
Van de buitendienst: Dank zij het verzetten van de klok voelde 10 uur in Leiden niet akelig vroeg aan. Mooie stad, Witte singel, Doelengracht, Rapenburg - M. en ik gingen naar de tentoonstelling Egyptische magie en de bijbehorende
lezing door de Vrije Academie. Aanrader.
Toen naar Hilversum, om M. af te leveren voor het overleg met broer, neven en nicht ter voorbereiding van een nieuwe reunie. Zwager L. woont vlak bij de Westerheide, en leent me zijn fiets, waarmee ik over
de zonovergoten heidevelden - de prachtigste ruimten van Nederland - bij knooppunt 51 kom. Op de rug van mijn hand schrijf ik op: 53, 54, het ene veld nog fraaier dan het andere, 55 hartje Hilversum - even het Museum Hilversum in, over doodgaan en begraven worden, wel chillen maar niet lekker, 11, 10 Spanderswoud met gouden zon door de oranje tunnels van beukenlanen, 36,50 ecoviaduct met hertje, kudde grote grazers met enorme horens, en langs de lange Erfgooiersstraat weer terug bij de familie.
Allemachtig prachtig - al had ik er graag prettig gezelschap bij gehad.
mvg -job
Mooie route Job!
Als ik de knooppunten verbind krijg ik deze route (~20km)
Klopt dat een beetje?
-Hans
Geen opmerkingen:
Een reactie posten