Via een flinke omweg (langs een gebouw dat het kennelijk leuk vindt dat het wordt afgebroken) komen we uit op de Meteorenweg. Vroeger kon je daar via een brug over de snelweg rijden. Niet zo vroeger was de boel afgesloten, maar kon je door klunen en de fiets optillen er alsnog komen. Nu echter is het definitief onmogelijk: het fietspad erheen is veranderd in een mulle zandweg met diepe sporen van vrachtwagens. Lopen dus. Als we bij de brug aankomen, stuiten we op een hek. De weg naast de brug ligt ineens een paar meter lager i.v.m. werkzaamheden aan de tweede Coentunnel. Nou kan je nog zo sportief je fiets willen optillen, maar dit gaat niet lukken. Trouwens, de bewaker vindt het ook niet goed. Terug dus. In Zaandam meren we even af bij snackbar, pardon, cafetarium De Haaven voor een drankje. De nieuwe verrekijker van Mirjam wordt hier getest door naar de huizen te loeren op het eiland in de Zaan.
M.a.w. voordat we eindelijk in Nauerna aankomen om te constateren dat de enige uitspanning daar inderdaad definitief is gesloten, weten we al dat we Beverwijk vandaag niet gaan halen. Met een heerlijk tegenwindje fietsen we naar de pont bij Buitenhuizen en vandaar via Spaarnwoude zigzag terug naar huis. Nog even wat paarden geknuffeld. Dat is voor het natuurgevoel. Eens per week voorzichtig innemen. En voor het broodnodige afpilsen leggen we aan in het Westerpark waar een rolschaatsdansparty aan de gang is. Je weet wel, met zo’n beat die nooit gelijk loopt met je eigen hartslag.

- Marijke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten